Nyctografie is een vorm van substitutie-cijfer schrijven, uitgevonden door Lewis Carroll (Charles Lutwidge Dodgson) in 1891.

Nyctografie wordt geschreven met een nyctograaf (ook uitgevonden door Carroll) en gebruikt een systeem van punten en streepjes, allemaal gebaseerd op een punt in de linkerbovenhoek. Met de nyctograaf kon je snel ideeën of notities opschrijven zonder licht nodig te hebben.

Carroll vond de nyctograaf en Nyctografie uit omdat hij vaak ‘s nachts wakker werd met gedachten die meteen opgeschreven moesten worden, en hij wilde niet de tijd nemen om een lamp aan te steken en daarna weer uit te doen.

Nyctografisch alfabet

Elk teken had een grote punt of cirkel in de linkerbovenhoek.
Naast de 26 letters van het alfabet waren er vijf extra tekens voor ‘and’, ‘the’, de hoeken van de letter ‘f’ om aan te geven dat de volgende tekens cijfers waren (‘figures’), de hoeken van de letter ‘l’ om aan te geven dat het letters waren, en de hoeken van de letter ‘d’ om aan te geven dat de volgende zes tekens een datum in DDMMYY-formaat waren.
Er waren geen hoofdletters, leestekens of cijfers op zich, hoewel moderne letterontwerpers ze hebben gemaakt (bijvoorbeeld hoofdletters kunnen dubbel onderstreept zijn, leestekens kunnen de grote punt rechtsonder hebben, cijfers linksonder).

Getallen

Net als bij braille, werden letters toegewezen om cijfers te vertegenwoordigen. De waarden waren afkomstig uit zijn Memoria Technica, die twee medeklinkers aan elk cijfer toekende, met klinkers ongebruikt, zodat elk nummer als een woord kon worden gelezen. Voor Nyctografie werd een van de medeklinkers voor elk cijfer gebruikt. De meeste zijn de initialen van de cijfers, als volgt:

• 1 – b (first consonant)
• 2 – d (for duo and deux)
• 3 – t (for ‘three’)
• 4 – f (for ‘four’)
• 5 – l (roman numeral 50)
• 6 – s (for ‘six’)
• 7 – m (final of septem)
• 8 – h (for huit)
• 9 – n (for ‘nine’)
• 0 – z (for ‘zero’)

Lees meer over Nyctografie op Wikipedia (en)